İlişkilerde Sınırlar: “Ben” Olmadan “Biz” Olmaz

Hepimiz hayatımızda sağlıklı bir ilişki kurmayı isteriz. Sevgi, bağlılık, güven… Ama bunların yanına bir şey daha eklemek gerekir: sınırlar.
Sınırlar kulağa bazen olumsuz gelir, hatta kimi zaman “soğukluk” ya da “duvar örmek” gibi algılanır. Oysa sınırlar olmadan gerçek bir yakınlık da olmaz. Çünkü sınır demek, “senin de benliğin var, benim de” demektir.

Sınırlar Neden Gerekli?

Bir ilişkide sınırlar olmazsa taraflardan biri ya da her ikisi de kendi kimliğini kaybetmeye başlayabilir.
Mesela, sürekli partnerinizin isteklerine göre hareket ettiğiniz bir ilişki düşünün. Önce “önemli değil” dersiniz, sonra “benim isteklerim zaten hiç konuşulmuyor” diye kırılmaya başlarsınız. Tersi de geçerli; eğer partnerinizin ihtiyaçlarını görmezden gelirseniz o da kendini değersiz hisseder.

Kısacası sınır demek, denge demektir. Hem kendinizin hem de partnerinizin varlığını kabul etmek.

Günlük Hayattan Küçük Örnekler

• Partneriniz sizden her gün uzun uzun konuşmak istiyor ama siz bazen kendi sessizliğinize çekilmek ihtiyacı duyuyorsunuz. Bu bir sınırdır.

• Siz özel eşyalarınıza çok değer veriyorsunuz, ama partneriniz “bizim artık her şeyimiz ortak” diyerek izin almadan alıyor. Burada sınırlar devreye girer.

• Tartışma sırasında ses yükseltmek sizi çok rahatsız ediyor, bunu dile getirmek de bir sınır koymaktır.

Bunlar küçük gibi görünür ama uzun vadede ilişkinin kalitesini belirleyen şeylerdir.

Sağlıklı Sınırlar Nasıl Anlaşılır?

Bir ilişkinin sınırlarının sağlıklı olup olmadığını anlamak için şuna bakabilirsiniz:

• Kendi ihtiyaçlarınızı rahatça dile getirebiliyor musunuz?

• “Hayır” dediğinizde suçluluk duymadan kabul görüyor musunuz?

• Partneriniz sizden farklı düşündüğünde hemen savunmaya geçmeden dinleyebiliyor musunuz?

• Hem birlikte zaman geçiriyor hem de ayrı ayrı hayatınızı sürdürebiliyor musunuz?

Bu sorulara çoğunlukla “evet” diyebiliyorsanız ilişkinizde sağlıklı sınırlar vardır.

Sınırlar İhlal Edildiğinde

İhlaller çoğu zaman fark edilmeden olur. Bir taraf çok kontrolcü olabilir, diğeri ise susmayı tercih edebilir. Başlarda sorun yokmuş gibi görünür ama içeride biriken duygular bir gün mutlaka patlar. Bu bazen büyük bir kavga, bazen de sessizce uzaklaşma şeklinde ortaya çıkar.

Bir danışanın şu sözü aslında çok şeyi özetler: “Hep onun istediği oldu, ama ben zamanla kendim olmaktan çıktım. Artık kim olduğumu bile bilmiyorum.” İşte bu, sınırların yok sayıldığında oluşan tablodur.

“Bencil miyim?” Endişesi

Sınır koyarken çoğu kişinin aklını kurcalayan soru budur. “Ya beni bencil sanırsa?”
Ama şunu unutmamak gerekir: Sınır koymak bencillik değil, özsaygıdır.
Karşınızdakine “Ben de varım” diyebilmek, ilişkinin kalitesini artırır. Çünkü sınır, sevgiyi eksiltmez; samimiyeti artırır.

Son Söz: Alan Açmak

Bir ilişkide sınır koymak, aslında hem kendinize hem partnerinize alan açmaktır. O alan sayesinde nefes alır, düşünür, gelişirsiniz. Ve o nefesle birbirinize çok daha gerçek bir şekilde yaklaşabilirsiniz.

Unutmayın: Gerçek yakınlık, özgürlüğün içinde filizlenir. “Ben” olmadan “biz” olmaz.